2015-2016
16 Οκτωβρίου 2015
«1 εγκέφαλος ή 2 ημισφαίρια;»
Mαριέττα Παπαδάτου-Παστού, Λέκτορας, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δείτε την ομιλία της κυρίας Παπαδάτου-Παστού στο site του blod.gr
Τι γίνεται όταν τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας πάψουν να επικοινωνούν μεταξύ τους; Είμαστε ένας άνθρωπος ή δύο; Γιατί το δεξί ημισφαίριο είναι τόσο σιωπηλο; Γιατί να μην είμαστε όλοι αριστερόχειρες;
Η ασυμμετρία είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στη φύση. Από τα μικροσκοπικά μόρια μέχρι και το ίδιο το σύμπαν! Οι άνθρωποι είναι και αυτοί ασύμμετροι –σκεφτείτε τη θέση της καρδιάς μας στην αριστερή μεριά, αλλά και τις μικρές διαφορές στις δύο πλευρές του προσώπου μας. Μάλιστα, δεν φαινόμαστε μόνο ασύμμετροι, συμπεριφερόμαστε και έτσι! Εννιά στους δέκα από εμάς είμαστε δεξιόχειρες. Ασύμμετρος είναι και ο εγκέφαλος μας, το πολυπλοκότερο και πιο αξιοθαύμαστο όργανό μας. Τα δύο ημισφαίρια διαφέρουν τόσο ανατομικά όσο και ως προς τις λειτουργίες που υποστηρίζουν. Για παράδειγμα, το αριστερό μας ημισφαίριο είναι αυτό που μας επιτρέπει να μιλάμε και να καταλαβαίνουμε τη γλώσσα. Γιατί όμως το δεξί κερδίζει στα χέρια μας αλλά το αριστερό στους εγκεφάλους μας; Γιατί να μην είμαστε -αντίστροφα- αριστερόχειρες και να μη «μιλάμε» με το δεξί ημισφαίριο;
Η Δρ Παπαδάτου-Παστού σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια εκπόνησε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα και τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Πειραματικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι Λέκτορας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έχει διατελέσει και Επί Κεφαλής του Τμήματος Ψυχολογίας του Business College of Athens. Η έρευνά της άπτεται σε τομείς της νευροψυχολογίας, της πειραματικής ψυχολογίας, της γνωστικής νευροεπιστήμης και των νευροεπιστημών της συμπεριφοράς. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει αναπτύξει ακόμα και για τη συνεισφορά των νευροεπιστημών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
«1 εγκέφαλος ή 2 ημισφαίρια;»
Mαριέττα Παπαδάτου-Παστού, Λέκτορας, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δείτε την ομιλία της κυρίας Παπαδάτου-Παστού στο site του blod.gr
Τι γίνεται όταν τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας πάψουν να επικοινωνούν μεταξύ τους; Είμαστε ένας άνθρωπος ή δύο; Γιατί το δεξί ημισφαίριο είναι τόσο σιωπηλο; Γιατί να μην είμαστε όλοι αριστερόχειρες;
Η ασυμμετρία είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση στη φύση. Από τα μικροσκοπικά μόρια μέχρι και το ίδιο το σύμπαν! Οι άνθρωποι είναι και αυτοί ασύμμετροι –σκεφτείτε τη θέση της καρδιάς μας στην αριστερή μεριά, αλλά και τις μικρές διαφορές στις δύο πλευρές του προσώπου μας. Μάλιστα, δεν φαινόμαστε μόνο ασύμμετροι, συμπεριφερόμαστε και έτσι! Εννιά στους δέκα από εμάς είμαστε δεξιόχειρες. Ασύμμετρος είναι και ο εγκέφαλος μας, το πολυπλοκότερο και πιο αξιοθαύμαστο όργανό μας. Τα δύο ημισφαίρια διαφέρουν τόσο ανατομικά όσο και ως προς τις λειτουργίες που υποστηρίζουν. Για παράδειγμα, το αριστερό μας ημισφαίριο είναι αυτό που μας επιτρέπει να μιλάμε και να καταλαβαίνουμε τη γλώσσα. Γιατί όμως το δεξί κερδίζει στα χέρια μας αλλά το αριστερό στους εγκεφάλους μας; Γιατί να μην είμαστε -αντίστροφα- αριστερόχειρες και να μη «μιλάμε» με το δεξί ημισφαίριο;
Η Δρ Παπαδάτου-Παστού σπούδασε ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια εκπόνησε το μεταπτυχιακό της δίπλωμα και τη διδακτορική της διατριβή στο Τμήμα Πειραματικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι Λέκτορας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έχει διατελέσει και Επί Κεφαλής του Τμήματος Ψυχολογίας του Business College of Athens. Η έρευνά της άπτεται σε τομείς της νευροψυχολογίας, της πειραματικής ψυχολογίας, της γνωστικής νευροεπιστήμης και των νευροεπιστημών της συμπεριφοράς. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει αναπτύξει ακόμα και για τη συνεισφορά των νευροεπιστημών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
20 Νοεμβρίου 2015
«Ενοποίηση της Ευρωπαικής Αγοράς Ενέργειας: πώς επηρεάζεται το περιβάλλον και ο λογαριασμός του ρεύματος»
Θανάσης Δαγούμας, Λέκτορας, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Δείτε την ομιλία του κ. Δαγούμα στο site του blod.gr
Σύμφωνα με τη Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης η διακίνηση εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων πρέπει να είναι ελεύθερη. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τον τομέα της ενέργειας. Όμως ενώ η ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο αποτελούν φυσικό προϊόν (commodity), οπότε θα έπρεπε να επιτρέπεται ελεύθερα η διακίνηση τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν την ιδιαιτερότητα ότι η διακίνηση τους βασίζεται στην ύπαρξη διασυνδετήριων αγωγών ή ηλεκτρικών διασυνδέσεων. Συνεπώς, η ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Αγοράς Ενέργειας εξαρτάται από την υλοποίηση σημαντικών ενεργειακών επενδύσεων που ενισχύουν την ενεργειακή διασύνδεση μεταξύ των κρατών-μελών. Στις αρχές του 2015 η Ε.Ε. παρουσίασε το σχέδιο της για την Ενεργειακή Ένωση, στα πλαίσια της οποίας έχει χαράξει μια στρατηγική με τους ακόλουθους 5 βασικούς πυλώνες: 1) Ενεργειακή ασφάλεια, αλληλεγγύη και αμοιβαία εμπιστοσύνη, 2) εσωτερική αγορά ενέργειας, 3) ενεργειακή απόδοση ως συμβολή στη συγκράτηση της ζήτησης ενέργειας, 4) οικονομία χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, 5) έρευνα, καινοτομία και ανταγωνιστικότητα. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως προτεραιότητα της ενεργειακής της πολιτικής την εξασφάλιση ασφαλούς, βιώσιμης, ανταγωνιστικής και οικονομικά προσιτής ενέργειας για τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη. Είναι εφικτό αυτό το όραμα, δεδομένου ότι ο τομέας της ενέργειας είναι ιδιαίτερα σημαντικός και ευαίσθητος για τα κράτη-μέλη; Τι σημαίνει αυτό για τον τελικό καταναλωτή; Θα μειωθεί ο λογαριασμός του ρεύματος και του φυσικού αερίου; Θα υπάρχει κίνδυνος ενεργειακών κρίσεων; Θα υπάρξει όφελος για το περιβάλλον ή θα ενισχυθούν οι συμβατικές μορφές ενέργειας; Τα ερωτήματα αυτά θα προσπαθήσει να απαντήσει η παρουσίαση.
Ο Αθανάσιος Δαγούμας είναι Λέκτορας στην Οικονομική της Ενέργειας και των Φυσικών Πόρων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Είναι Διδάκτωρ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Διαθέτει περισσότερα από 10 χρόνια ερευνητικής και εργασιακής εμπειρίας σε θέματα που σχετίζονται με την ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης και της εργασίας του ως Έμπειρος Ερευνητής (Senior Researcher) στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, ως Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) και ως Ειδικός Επιστήμονας στο Διαχειριστή του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) και στον Λειτουργό της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ).
«Ενοποίηση της Ευρωπαικής Αγοράς Ενέργειας: πώς επηρεάζεται το περιβάλλον και ο λογαριασμός του ρεύματος»
Θανάσης Δαγούμας, Λέκτορας, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Δείτε την ομιλία του κ. Δαγούμα στο site του blod.gr
Σύμφωνα με τη Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης η διακίνηση εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων πρέπει να είναι ελεύθερη. Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τον τομέα της ενέργειας. Όμως ενώ η ηλεκτρική ενέργεια και το φυσικό αέριο αποτελούν φυσικό προϊόν (commodity), οπότε θα έπρεπε να επιτρέπεται ελεύθερα η διακίνηση τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν την ιδιαιτερότητα ότι η διακίνηση τους βασίζεται στην ύπαρξη διασυνδετήριων αγωγών ή ηλεκτρικών διασυνδέσεων. Συνεπώς, η ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Αγοράς Ενέργειας εξαρτάται από την υλοποίηση σημαντικών ενεργειακών επενδύσεων που ενισχύουν την ενεργειακή διασύνδεση μεταξύ των κρατών-μελών. Στις αρχές του 2015 η Ε.Ε. παρουσίασε το σχέδιο της για την Ενεργειακή Ένωση, στα πλαίσια της οποίας έχει χαράξει μια στρατηγική με τους ακόλουθους 5 βασικούς πυλώνες: 1) Ενεργειακή ασφάλεια, αλληλεγγύη και αμοιβαία εμπιστοσύνη, 2) εσωτερική αγορά ενέργειας, 3) ενεργειακή απόδοση ως συμβολή στη συγκράτηση της ζήτησης ενέργειας, 4) οικονομία χωρίς εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, 5) έρευνα, καινοτομία και ανταγωνιστικότητα. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως προτεραιότητα της ενεργειακής της πολιτικής την εξασφάλιση ασφαλούς, βιώσιμης, ανταγωνιστικής και οικονομικά προσιτής ενέργειας για τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη. Είναι εφικτό αυτό το όραμα, δεδομένου ότι ο τομέας της ενέργειας είναι ιδιαίτερα σημαντικός και ευαίσθητος για τα κράτη-μέλη; Τι σημαίνει αυτό για τον τελικό καταναλωτή; Θα μειωθεί ο λογαριασμός του ρεύματος και του φυσικού αερίου; Θα υπάρχει κίνδυνος ενεργειακών κρίσεων; Θα υπάρξει όφελος για το περιβάλλον ή θα ενισχυθούν οι συμβατικές μορφές ενέργειας; Τα ερωτήματα αυτά θα προσπαθήσει να απαντήσει η παρουσίαση.
Ο Αθανάσιος Δαγούμας είναι Λέκτορας στην Οικονομική της Ενέργειας και των Φυσικών Πόρων στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Είναι Διδάκτωρ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Διαθέτει περισσότερα από 10 χρόνια ερευνητικής και εργασιακής εμπειρίας σε θέματα που σχετίζονται με την ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης και της εργασίας του ως Έμπειρος Ερευνητής (Senior Researcher) στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, ως Ειδικός Σύμβουλος του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) και ως Ειδικός Επιστήμονας στο Διαχειριστή του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) και στον Λειτουργό της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΛΑΓΗΕ).
4 Δεκεμβρίου 2015
«Μιλώντας με τον καρκίνο»
Κωνσταντίνος Γκιρτής, Ειδικός Επιστήμονας, Διεύθυνση Αξιολόγησης, Τμήμα Προϊόντων Ανθρώπινης Χρήσης, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Το θαυμαστό ανθρώπινο σώμα δημιουργείται από ένα και μόνο αρχικό κύτταρο, το ζυγωτό, του οποίου το γενετικό υλικό φέρει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Η διαδικασία της ανάπτυξης είναι μια λεπτομερώς ενορχηστρωμένη πορεία και σε κάθε κύτταρο υπάρχει επίγνωση θέσης, λειτουργίας και προορισμού που συνεχίζεται καθόλη τη διάρκεια της ζωής. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αδιάκοπης επικοινωνίας σε κυτταρικό επίπεδο και κοινωνίας των παραπάνω πληροφοριών. Ο καρκίνος συνιστά μια εκτροπή από αυτή την κοινωνία που καθίσταται ασύμβατη με τη λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος. Η κατανόηση της καρκινογένεσης ως προβλήματος επικοινωνίας μας επιτρέπει να "μιλήσουμε" με τον καρκίνο και να αποκατασταθεί η κανονικότητα. Ταυτόχρονα γίνεται αντιληπτό πως ό,τι κάνει το καρκινικό κύτταρο είναι εν τέλει φυσιολογικό αλλά απορρυθμισμένο και συνεπώς οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στην αντικαρκινικη έρευνα.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Γκιρτής σπούδασε Φαρμακευτική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του με τη λήψη μεταπτυχιακού διπλώματος στην Συνθετική Φαρμακευτική Χημεία από το ίδιο πανεπιστήμιο. Στην συνέχεια μετέβη στις Η.Π.Α. όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην Φαρμακευτική Χημεία στο Πανεπιστήμιο του Michigan όντας υπότροφος Fulbright. Παράλληλα με το διδακτορικό σπούδασε και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολιτική της Υγείας από το ίδιο πανεπιστήμιο. Εργάζεται ως ειδικός επιστήμονας στη Διεύθυνση Αξιολόγησης του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων και πιο συγκεκριμένα στην αξιολόγηση φαρμάκων ογκολογίας. Επίσης συμμετέχει στην Ομάδα-Εργασίας Ογκολογίας του Ευρωπαϊκου Οργανισμού Φαρμάκων.
«Μιλώντας με τον καρκίνο»
Κωνσταντίνος Γκιρτής, Ειδικός Επιστήμονας, Διεύθυνση Αξιολόγησης, Τμήμα Προϊόντων Ανθρώπινης Χρήσης, Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων
Το θαυμαστό ανθρώπινο σώμα δημιουργείται από ένα και μόνο αρχικό κύτταρο, το ζυγωτό, του οποίου το γενετικό υλικό φέρει όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες. Η διαδικασία της ανάπτυξης είναι μια λεπτομερώς ενορχηστρωμένη πορεία και σε κάθε κύτταρο υπάρχει επίγνωση θέσης, λειτουργίας και προορισμού που συνεχίζεται καθόλη τη διάρκεια της ζωής. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της αδιάκοπης επικοινωνίας σε κυτταρικό επίπεδο και κοινωνίας των παραπάνω πληροφοριών. Ο καρκίνος συνιστά μια εκτροπή από αυτή την κοινωνία που καθίσταται ασύμβατη με τη λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος. Η κατανόηση της καρκινογένεσης ως προβλήματος επικοινωνίας μας επιτρέπει να "μιλήσουμε" με τον καρκίνο και να αποκατασταθεί η κανονικότητα. Ταυτόχρονα γίνεται αντιληπτό πως ό,τι κάνει το καρκινικό κύτταρο είναι εν τέλει φυσιολογικό αλλά απορρυθμισμένο και συνεπώς οι δυσκολίες που παρουσιάζονται στην αντικαρκινικη έρευνα.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Γκιρτής σπούδασε Φαρμακευτική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του με τη λήψη μεταπτυχιακού διπλώματος στην Συνθετική Φαρμακευτική Χημεία από το ίδιο πανεπιστήμιο. Στην συνέχεια μετέβη στις Η.Π.Α. όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην Φαρμακευτική Χημεία στο Πανεπιστήμιο του Michigan όντας υπότροφος Fulbright. Παράλληλα με το διδακτορικό σπούδασε και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολιτική της Υγείας από το ίδιο πανεπιστήμιο. Εργάζεται ως ειδικός επιστήμονας στη Διεύθυνση Αξιολόγησης του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων και πιο συγκεκριμένα στην αξιολόγηση φαρμάκων ογκολογίας. Επίσης συμμετέχει στην Ομάδα-Εργασίας Ογκολογίας του Ευρωπαϊκου Οργανισμού Φαρμάκων.
29 Ιανουαρίου 2016
«Ταξίδι από τη γη στο ανθρώπινο δέρμα»
Kωνσταντίνος Γαρδίκης, Διευθυντής Επιστημονικών Υποθέσεων, Apivita
Δείτε το βίντεο της ομιλίας κατεβάζοντας το σχετικό αρχείο .avi (μέγεθος αρχείου 830MB)
Δείτε τις διαφάνειες που συνόδευαν την ομιλία
Τι είναι φύση; Τι είναι φυσικό προϊόν; Τι είναι βιολογικό προϊόν; Είναι τα φυσικά προϊόντα ασφαλή; Είναι τα φυσικά προϊόντα αποτελεσματικά; Ποια η ιδιαιτερότητα της ελληνικής φύσης; Πώς από ένα φυτό προκύπτει ένα φυσικό καλλυντικό; Ποια η επίπτωσή του στο ανθρώπινο δέρμα; Πώς η κοσμητολογία μετατράπηκε από τέχνη σε επιστήμη; Αυτά και άλλα ερωτήματα παρατίθενται και συζητιούνται στο περιπετειώδες ταξίδι των φυσικών συστατικών από τη γη στο ανθρώπινο δέρμα με όχημα τη βιολογία, τη φυσική, τη χημεία και τη φαντασία.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Γαρδίκης σπούδασε Φαρμακευτική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Βιομηχανική Φαρμακευτική και Διδακτορικό στη Φαρμακευτική Νανοτεχνολογία. Έχει μετεκπαιδευτεί στο CNRS της Grenoble, στο Universita degli studi του Μιλάνο, στο Universidad Complutense της Μαδρίτης, στο University of Lodz της Πολωνίας και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Αθήνας. Εργάζεται ως Διευθυντής Επιστημονικών Υποθέσεων στην Εταιρεία APIVITA.
«Ταξίδι από τη γη στο ανθρώπινο δέρμα»
Kωνσταντίνος Γαρδίκης, Διευθυντής Επιστημονικών Υποθέσεων, Apivita
Δείτε το βίντεο της ομιλίας κατεβάζοντας το σχετικό αρχείο .avi (μέγεθος αρχείου 830MB)
Δείτε τις διαφάνειες που συνόδευαν την ομιλία
Τι είναι φύση; Τι είναι φυσικό προϊόν; Τι είναι βιολογικό προϊόν; Είναι τα φυσικά προϊόντα ασφαλή; Είναι τα φυσικά προϊόντα αποτελεσματικά; Ποια η ιδιαιτερότητα της ελληνικής φύσης; Πώς από ένα φυτό προκύπτει ένα φυσικό καλλυντικό; Ποια η επίπτωσή του στο ανθρώπινο δέρμα; Πώς η κοσμητολογία μετατράπηκε από τέχνη σε επιστήμη; Αυτά και άλλα ερωτήματα παρατίθενται και συζητιούνται στο περιπετειώδες ταξίδι των φυσικών συστατικών από τη γη στο ανθρώπινο δέρμα με όχημα τη βιολογία, τη φυσική, τη χημεία και τη φαντασία.
Ο Δρ. Κωνσταντίνος Γαρδίκης σπούδασε Φαρμακευτική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Βιομηχανική Φαρμακευτική και Διδακτορικό στη Φαρμακευτική Νανοτεχνολογία. Έχει μετεκπαιδευτεί στο CNRS της Grenoble, στο Universita degli studi του Μιλάνο, στο Universidad Complutense της Μαδρίτης, στο University of Lodz της Πολωνίας και στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών της Αθήνας. Εργάζεται ως Διευθυντής Επιστημονικών Υποθέσεων στην Εταιρεία APIVITA.
12 Φεβρουαρίου 2016
«Ξέρουμε πώς νιώθεις!» - Οι μηχανές μαθαίνουν να αναγνωρίζουν συναισθήματα
Αμαρυλλίς Ραουζαίου, Ερευνήτρια, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Δείτε την ομιλία της κυρίας Ραουζαίου στο site του blod.gr
Το συναίσθημα είναι μία έννοια σύνθετη για τον ανθρώπινο νου. Πόσο εύκολο είναι για τις μηχανές να «αποκωδικοποιήσουν» ανθρώπινα συναισθήματα και να αντιδράσουν με τον κατάλληλο τρόπο; Πώς μπορούν να «εκφράσουν» συναισθήματα, τα οποία να γίνονται αντιληπτά από τους χρήστες τους; Με τι ασχολείται ο κλάδος της «συναισθηματικής υπολογιστικής» (affective computing); Τελικά οι μηχανές «ξέρουν πώς νιώθεις»;
Η Δρ. Αμαρυλλίς Ραουζαίου είναι ερευνήτρια στο Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων, Περιεχομένου και Αλληλεπίδρασης του ΕΜΠ. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στην περιοχή της Επικοινωνίας Ανθρώπου-Υπολογιστή (HCI) από το ίδιο πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν σύνθεση και αναγνώριση εκφράσεων, ανάλυση μη λεκτικής επικοινωνίας, επικοινωνία ανθρώπου-μηχανής, παιχνίδια σοβαρού σκοπού κ.α.
«Ξέρουμε πώς νιώθεις!» - Οι μηχανές μαθαίνουν να αναγνωρίζουν συναισθήματα
Αμαρυλλίς Ραουζαίου, Ερευνήτρια, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Δείτε την ομιλία της κυρίας Ραουζαίου στο site του blod.gr
Το συναίσθημα είναι μία έννοια σύνθετη για τον ανθρώπινο νου. Πόσο εύκολο είναι για τις μηχανές να «αποκωδικοποιήσουν» ανθρώπινα συναισθήματα και να αντιδράσουν με τον κατάλληλο τρόπο; Πώς μπορούν να «εκφράσουν» συναισθήματα, τα οποία να γίνονται αντιληπτά από τους χρήστες τους; Με τι ασχολείται ο κλάδος της «συναισθηματικής υπολογιστικής» (affective computing); Τελικά οι μηχανές «ξέρουν πώς νιώθεις»;
Η Δρ. Αμαρυλλίς Ραουζαίου είναι ερευνήτρια στο Εργαστήριο Ευφυών Συστημάτων, Περιεχομένου και Αλληλεπίδρασης του ΕΜΠ. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ και έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στην περιοχή της Επικοινωνίας Ανθρώπου-Υπολογιστή (HCI) από το ίδιο πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν σύνθεση και αναγνώριση εκφράσεων, ανάλυση μη λεκτικής επικοινωνίας, επικοινωνία ανθρώπου-μηχανής, παιχνίδια σοβαρού σκοπού κ.α.
11 Μαρτίου 2016 (συνδιοργάνωση με το Innovathens)
«Κατασκευάζοντας ιστούς: αναγέννηση δοντιών»
Κέλλυ Διαμαντή, Ενδοδοντολόγος, Ερευνήτρια, Οδοντιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δείτε την ομιλία της κυρίας Διαμαντή στο site του blod.gr
Οι κατακτήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στη βιολογία με την ανακάλυψη και τη μελέτη των βλαστικών κυττάρων έχουν οδηγήσει σε μια καινούρια θεώρηση για την την αντιμετώπιση της απώλειας, μερικής ή ολικής, ανθρώπινων ιστών και οργάνων. Σε συνδυασμό με την τεχνολογία των υλικών, η “μηχανική ιστών” υπόσχεται την αναγέννηση οργάνων σε μορφή η οποία τους επιτρέπει να επιτελέσουν τον αρχικό βιολογικό και λειτουργικό τους σκοπό. Στην αιχμή του πεδίου της αναγεννητικής ιατρικής βρίσκεται η έρευνα που αφορά την αναγέννηση των δοντιών για λόγους που σχετίζονται με την πολυπλοκότητα της δομής τους και τη σχετική ευκολία στη μελέτη τους. Πόσο εφικτή είναι η κατασκευή ιστών και οργάνων, πόσο σύντομα μπορεί να συμβεί, και τι μας δυσκολεύει?
Η Κέλλυ Διαμαντή είναι οδοντίατρος, με μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Ενδοδοντία από την Οδοντιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και διδακτορικό δίπλωμα στη Βιολογία Στόματος από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Ασχολείται ερευνητικά σε μεταδιδακτορικό επίπεδο με τη μελέτη των επιδράσεων διαφόρων ερεθισμάτων στα κύτταρα του πολφού ανθρώπινων δοντιών καθώς και με τη χρήση των κυττάρων αυτών σε εφαρμογές οστικής αναγέννησης.
«Κατασκευάζοντας ιστούς: αναγέννηση δοντιών»
Κέλλυ Διαμαντή, Ενδοδοντολόγος, Ερευνήτρια, Οδοντιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δείτε την ομιλία της κυρίας Διαμαντή στο site του blod.gr
Οι κατακτήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στη βιολογία με την ανακάλυψη και τη μελέτη των βλαστικών κυττάρων έχουν οδηγήσει σε μια καινούρια θεώρηση για την την αντιμετώπιση της απώλειας, μερικής ή ολικής, ανθρώπινων ιστών και οργάνων. Σε συνδυασμό με την τεχνολογία των υλικών, η “μηχανική ιστών” υπόσχεται την αναγέννηση οργάνων σε μορφή η οποία τους επιτρέπει να επιτελέσουν τον αρχικό βιολογικό και λειτουργικό τους σκοπό. Στην αιχμή του πεδίου της αναγεννητικής ιατρικής βρίσκεται η έρευνα που αφορά την αναγέννηση των δοντιών για λόγους που σχετίζονται με την πολυπλοκότητα της δομής τους και τη σχετική ευκολία στη μελέτη τους. Πόσο εφικτή είναι η κατασκευή ιστών και οργάνων, πόσο σύντομα μπορεί να συμβεί, και τι μας δυσκολεύει?
Η Κέλλυ Διαμαντή είναι οδοντίατρος, με μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Ενδοδοντία από την Οδοντιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και διδακτορικό δίπλωμα στη Βιολογία Στόματος από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Ασχολείται ερευνητικά σε μεταδιδακτορικό επίπεδο με τη μελέτη των επιδράσεων διαφόρων ερεθισμάτων στα κύτταρα του πολφού ανθρώπινων δοντιών καθώς και με τη χρήση των κυττάρων αυτών σε εφαρμογές οστικής αναγέννησης.
7 Απριλίου 2016 (στα πλαίσια του Athens Science Festival)
«Η τέχνη της απάτης και του τρολαρίσματος στην επιστήμη»
Γιάννης Κερκινές, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Δείτε την ομιλία του κ. Κερκινέ στο site του blod.gr
Η εξαπάτηση, αλλά και η σάτιρα έχουν μακρά παράδοση σχεδόν σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας και η επιστήμη δύσκολα θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση: επιστήμονες που δημοσιεύουν επί χρόνια παραποιημένα δεδομένα χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς. Ανόργανοι χημικοί που απομονώνουν τα ατομικά τροχιακά σε μπουκάλι. Οργανικοί χημικοί που συνθέτουν ανθρωπάκια. Πειραματικοί φυσικοί που βλέπουν ακτίνες που «μόνο αν είσαι Γάλλος μπορείς να τις δεις». Τέτοιες, καθώς και άλλες περιπτώσεις επιστημονικής εξαπάτησης ή απλού «τρολαρίσματος» των επιστημόνων, θα αποτελέσουν το αντικείμενο αυτής της παρουσίασης.
Ο Γιάννης Κερκινές σπούδασε Χημικός στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου πήρε το Διδακτορικό του το 2003 στην Φυσικοχημεία. Το 2004 ξεκίνησε μεταδιδακτορική έρευνα στο ομώνυμο Εργαστήριο, την οποία συνέχισε από τον Αύγουστο του 2006 στο Emory University, στην Ατλάντα των ΗΠΑ. Από το 2008 εργάζεται ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Κύριά του ερευνητική ασχολία αποτελεί η μελέτη της ύλης με την Κβαντική Υπολογιστική Χημεία και οι εφαρμογές της σε υλικά νέας τεχνολογίας.
«Η τέχνη της απάτης και του τρολαρίσματος στην επιστήμη»
Γιάννης Κερκινές, Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
Δείτε την ομιλία του κ. Κερκινέ στο site του blod.gr
Η εξαπάτηση, αλλά και η σάτιρα έχουν μακρά παράδοση σχεδόν σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας και η επιστήμη δύσκολα θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση: επιστήμονες που δημοσιεύουν επί χρόνια παραποιημένα δεδομένα χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς. Ανόργανοι χημικοί που απομονώνουν τα ατομικά τροχιακά σε μπουκάλι. Οργανικοί χημικοί που συνθέτουν ανθρωπάκια. Πειραματικοί φυσικοί που βλέπουν ακτίνες που «μόνο αν είσαι Γάλλος μπορείς να τις δεις». Τέτοιες, καθώς και άλλες περιπτώσεις επιστημονικής εξαπάτησης ή απλού «τρολαρίσματος» των επιστημόνων, θα αποτελέσουν το αντικείμενο αυτής της παρουσίασης.
Ο Γιάννης Κερκινές σπούδασε Χημικός στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών από όπου πήρε το Διδακτορικό του το 2003 στην Φυσικοχημεία. Το 2004 ξεκίνησε μεταδιδακτορική έρευνα στο ομώνυμο Εργαστήριο, την οποία συνέχισε από τον Αύγουστο του 2006 στο Emory University, στην Ατλάντα των ΗΠΑ. Από το 2008 εργάζεται ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Κύριά του ερευνητική ασχολία αποτελεί η μελέτη της ύλης με την Κβαντική Υπολογιστική Χημεία και οι εφαρμογές της σε υλικά νέας τεχνολογίας.
8 Απριλίου 2016 (στα πλαίσια του Athens Science Festival)
«Το ανθρώπινο μικροβίωμα, ο άδηλος συνοδοιπόρος υγείας»
Διονύσης Σγούρας, Κύριος Ερευνητής, Εργαστήριο Ιατρικής Μικροβιολογίας, Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ
Tι είναι το ανθρώπινο μικροβίωμα; Από πού προέρχεται και πώς μεταβάλλεται με την ηλικία; Από ποιους παράγοντες επηρεάζεται η ποικιλομορφία του; Πώς βοηθά στην ωρίμανση του ανοσολογικού μας συστήματος και προστατεύει από τις λοιμώξεις; Ποιά είναι η σημασία της «μικροχλωρίδας» του εντέρου στη παχυσαρκία, στις φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου και στον καρκίνο; Λειτουργικές τροφές, προβιοτικά, πρεβιοτικά είναι τελικά και ευ-βιοτικά; Αλήθειες και ψέματα… Μια περιπλάνηση στο φαινομενικά αθέατο, και εν πολλοίς άγνωστο, μέχρι πρότινος, κόσμο των μικροβίων που διαβιούν στο σώμα μας και επηρεάζουν την υγεία και την ευτυχία μας.
Ο Διονύσης Σγούρας αποφοίτησε από την Πειραματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε πτυχίο Χημικού από την Φυσικομαθηματική Σχολή του ΕΚΠΑ. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Keele, Μ. Βρετανίας με θέμα τη στόχευση αντικαρκινικών φαρμάκων και μεταδιδακτορική έρευνα στη μοριακή ογκολογία σαν ερευνητικός υπότροφος Fogarty των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου. Το 2002 εντάχθηκε στο ερευνητικό δυναμικό του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ όπου κατέχει θέση Κύριου Ερευνητή στο Εργαστήριο Ιατρικής Μικροβιολογίας μελετώντας μοριακούς μηχανισμούς παθογένειας βακτηρίων. Από το 2014 είναι επίσης υπεύθυνος της Μονάδας Εμβολίων του Ινστιτούτου.
«Το ανθρώπινο μικροβίωμα, ο άδηλος συνοδοιπόρος υγείας»
Διονύσης Σγούρας, Κύριος Ερευνητής, Εργαστήριο Ιατρικής Μικροβιολογίας, Ελληνικό Ινστιτούτο Παστέρ
Tι είναι το ανθρώπινο μικροβίωμα; Από πού προέρχεται και πώς μεταβάλλεται με την ηλικία; Από ποιους παράγοντες επηρεάζεται η ποικιλομορφία του; Πώς βοηθά στην ωρίμανση του ανοσολογικού μας συστήματος και προστατεύει από τις λοιμώξεις; Ποιά είναι η σημασία της «μικροχλωρίδας» του εντέρου στη παχυσαρκία, στις φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου και στον καρκίνο; Λειτουργικές τροφές, προβιοτικά, πρεβιοτικά είναι τελικά και ευ-βιοτικά; Αλήθειες και ψέματα… Μια περιπλάνηση στο φαινομενικά αθέατο, και εν πολλοίς άγνωστο, μέχρι πρότινος, κόσμο των μικροβίων που διαβιούν στο σώμα μας και επηρεάζουν την υγεία και την ευτυχία μας.
Ο Διονύσης Σγούρας αποφοίτησε από την Πειραματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε πτυχίο Χημικού από την Φυσικομαθηματική Σχολή του ΕΚΠΑ. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Keele, Μ. Βρετανίας με θέμα τη στόχευση αντικαρκινικών φαρμάκων και μεταδιδακτορική έρευνα στη μοριακή ογκολογία σαν ερευνητικός υπότροφος Fogarty των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου. Το 2002 εντάχθηκε στο ερευνητικό δυναμικό του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ όπου κατέχει θέση Κύριου Ερευνητή στο Εργαστήριο Ιατρικής Μικροβιολογίας μελετώντας μοριακούς μηχανισμούς παθογένειας βακτηρίων. Από το 2014 είναι επίσης υπεύθυνος της Μονάδας Εμβολίων του Ινστιτούτου.
12 Μαΐου 2016 (oμιλία σε συνδυασμό με ξενάγηση στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος)
Πυρήνες στο Σύμπαν: «Αστρομαγειρέματα» μετά το τρίτο λεπτό της Δημιουργίας
Σωτήριος Χαρισόπουλος, Διευθυντής του Ινστιτούτου Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής (ΙΠΣΦ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» και Επικεφαλής του Εργαστηρίου Επιταχυντή Tandem
Δείτε το βίντεο της ομιλίας κατεβάζοντας το σχετικό αρχείο .wmv (μέγεθος αρχείου 412MB)
Η σύνθεση των στοιχείων στη φύση από το ελαφρύτερο Υδρογόνο μέχρι τον Σίδηρο, υλοποιείται στο σύμπαν μέσω θερμοπυρηνικών αντιδράσεων στις οποίες «καίγεται» διαδοχικά Υδρογόνο, ‘Ηλιο, Άνθρακας, Οξυγόνο, Πυρίτιο κλπ. Η «πορεία» σύνθεσης των στοιχείων που ακολουθείται στο σύμπαν ξεκινά από το ελαφρύτερο Υδρογόνο μέχρι τον πιο βαρύ Χρυσό. Κάπου όμως στην πορεία αυτή, κοντά στο Σίδηρο, η φύση αντιμετωπίζει τον εαυτό της: H απωστική δύναμη μεταξύ φορτισμένων πυρήνων που συγκρούονται για να δημιουργήσουν νέα στοιχεία γίνεται μέγιστη, δυσκολεύοντας το δρόμο προς το Χρυσό. Η φύση, όμως, ξεπερνά αυτό το εμπόδιο και συνεχίζει να συνθέτει βαρύτερα στοιχεία μέσω αντιδράσεων με νετρόνια, τα οποία, ως μη φορτισμένα σωματίδια δεν αισθάνονται καμία απωστική δύναμη και συνεχίζουν! Με αυτό τον τρόπο είναι δυνατή η σύνθεση όλων σχεδόν των σταθερών ισοτόπων που είναι βαρύτερα από αυτά του Σιδήρου, εκτός από 35 πυρήνες που ονομάζουμε πι-πυρήνες (p nuclei). Οι πυρήνες αυτοί εμφανίζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς, μέχρι σήμερα, έχουν παρατηρηθεί μόνο στο ηλιακό σύστημα. Οι περιεκτικότητές τους είναι εξαιρετικά μικρές και δεν μπορούν να εξηγηθούν ποσοτικά από κανένα αστροφυσικό πρότυπο σύνθεσής τους και συνεπώς από κανένα αστροφυσικό σενάριο σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος, όπως, για παράδειγμα, οι εκρήξεις Σουπερνόβα. Τι είναι αυτοί οι πι-πυρήνες, και πως δημιουργούνται; Ποιος είναι ο ρόλος της Πυρηνικής Φυσικής στην κατανόηση των ασυμφωνιών που υπάρχουν ανάμεσα στις παρατηρούμενες στο ηλιακό σύστημα περιεκτικότητές τους και στις αντίστοιχες προβλέψεις των διαφόρων αστροφυσικών σεναρίων σχηματισμού τους; Τι θα σήμαινε για τη ζωή ενδεχόμενη απουσία τους από τη φύση; Πώς προσεγγίζει κανείς το πρόβλημα της σύνθεσής τους στο σύμπαν, με μετρήσεις σε ένα εργαστήριο επιταχυντή, όπως αυτό του “Δημόκριτου” και γιατί είναι πρωταγωνιστικός ο ρόλος της θεωρίας πυρηνικών αντιδράσεων; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία θα συζητηθούν στο πλαίσιο της ομιλίας.
Ο Σωτήριος Χαρισόπουλος πήρε το πτυχίο Φυσικής από το ΑΠΘ, και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας με υποτροφία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Από το 1990 είναι Ερευνητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής (ΙΠΣΦ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». Το 2005 έγινε Επικεφαλής του Εργαστηρίου Επιταχυντή Tandem του ΙΠΣΦ και το 2007 Διευθυντής Ερευνών στο ίδιο Ινστιτούτο. Έχει διατελέσει στέλεχος του Διεθνή Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), στη Βιέννη, και από το 2014 που επέστρεψε είναι Διευθυντής του ΙΠΣΦ και μέλος του ΔΣ του «Δημοκρίτου». Υπήρξε συντονιστής Ευρωπαϊκών δικτύων πυρηνικής φυσικής, μέλος επιτροπών διαμόρφωσης και συντονισμού ερευνητικών προγραμμάτων και εθνικός εκπρόσωπος σε επιτροπές του 7ου Προγράμματος Πλαισίου της ΕΕ. Διατέλεσε μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών και επί δεκαετία πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πυρηνικής Φυσικής. Είναι μέλος της Nuclear Physics European Collaboration Committee (NuPECC).
Πυρήνες στο Σύμπαν: «Αστρομαγειρέματα» μετά το τρίτο λεπτό της Δημιουργίας
Σωτήριος Χαρισόπουλος, Διευθυντής του Ινστιτούτου Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής (ΙΠΣΦ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» και Επικεφαλής του Εργαστηρίου Επιταχυντή Tandem
Δείτε το βίντεο της ομιλίας κατεβάζοντας το σχετικό αρχείο .wmv (μέγεθος αρχείου 412MB)
Η σύνθεση των στοιχείων στη φύση από το ελαφρύτερο Υδρογόνο μέχρι τον Σίδηρο, υλοποιείται στο σύμπαν μέσω θερμοπυρηνικών αντιδράσεων στις οποίες «καίγεται» διαδοχικά Υδρογόνο, ‘Ηλιο, Άνθρακας, Οξυγόνο, Πυρίτιο κλπ. Η «πορεία» σύνθεσης των στοιχείων που ακολουθείται στο σύμπαν ξεκινά από το ελαφρύτερο Υδρογόνο μέχρι τον πιο βαρύ Χρυσό. Κάπου όμως στην πορεία αυτή, κοντά στο Σίδηρο, η φύση αντιμετωπίζει τον εαυτό της: H απωστική δύναμη μεταξύ φορτισμένων πυρήνων που συγκρούονται για να δημιουργήσουν νέα στοιχεία γίνεται μέγιστη, δυσκολεύοντας το δρόμο προς το Χρυσό. Η φύση, όμως, ξεπερνά αυτό το εμπόδιο και συνεχίζει να συνθέτει βαρύτερα στοιχεία μέσω αντιδράσεων με νετρόνια, τα οποία, ως μη φορτισμένα σωματίδια δεν αισθάνονται καμία απωστική δύναμη και συνεχίζουν! Με αυτό τον τρόπο είναι δυνατή η σύνθεση όλων σχεδόν των σταθερών ισοτόπων που είναι βαρύτερα από αυτά του Σιδήρου, εκτός από 35 πυρήνες που ονομάζουμε πι-πυρήνες (p nuclei). Οι πυρήνες αυτοί εμφανίζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς, μέχρι σήμερα, έχουν παρατηρηθεί μόνο στο ηλιακό σύστημα. Οι περιεκτικότητές τους είναι εξαιρετικά μικρές και δεν μπορούν να εξηγηθούν ποσοτικά από κανένα αστροφυσικό πρότυπο σύνθεσής τους και συνεπώς από κανένα αστροφυσικό σενάριο σχηματισμού του ηλιακού μας συστήματος, όπως, για παράδειγμα, οι εκρήξεις Σουπερνόβα. Τι είναι αυτοί οι πι-πυρήνες, και πως δημιουργούνται; Ποιος είναι ο ρόλος της Πυρηνικής Φυσικής στην κατανόηση των ασυμφωνιών που υπάρχουν ανάμεσα στις παρατηρούμενες στο ηλιακό σύστημα περιεκτικότητές τους και στις αντίστοιχες προβλέψεις των διαφόρων αστροφυσικών σεναρίων σχηματισμού τους; Τι θα σήμαινε για τη ζωή ενδεχόμενη απουσία τους από τη φύση; Πώς προσεγγίζει κανείς το πρόβλημα της σύνθεσής τους στο σύμπαν, με μετρήσεις σε ένα εργαστήριο επιταχυντή, όπως αυτό του “Δημόκριτου” και γιατί είναι πρωταγωνιστικός ο ρόλος της θεωρίας πυρηνικών αντιδράσεων; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία θα συζητηθούν στο πλαίσιο της ομιλίας.
Ο Σωτήριος Χαρισόπουλος πήρε το πτυχίο Φυσικής από το ΑΠΘ, και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας με υποτροφία της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD). Από το 1990 είναι Ερευνητής στο Ινστιτούτο Πυρηνικής και Σωματιδιακής Φυσικής (ΙΠΣΦ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος». Το 2005 έγινε Επικεφαλής του Εργαστηρίου Επιταχυντή Tandem του ΙΠΣΦ και το 2007 Διευθυντής Ερευνών στο ίδιο Ινστιτούτο. Έχει διατελέσει στέλεχος του Διεθνή Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), στη Βιέννη, και από το 2014 που επέστρεψε είναι Διευθυντής του ΙΠΣΦ και μέλος του ΔΣ του «Δημοκρίτου». Υπήρξε συντονιστής Ευρωπαϊκών δικτύων πυρηνικής φυσικής, μέλος επιτροπών διαμόρφωσης και συντονισμού ερευνητικών προγραμμάτων και εθνικός εκπρόσωπος σε επιτροπές του 7ου Προγράμματος Πλαισίου της ΕΕ. Διατέλεσε μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών και επί δεκαετία πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πυρηνικής Φυσικής. Είναι μέλος της Nuclear Physics European Collaboration Committee (NuPECC).
3 Ιουνίου 2016
«Ποιότητα και ασφάλεια τροφίμων: από την εμπειρία στην αυτοματοποίηση»
Παναγιώτης Σκανδάμης, Επίκουρος Καθηγητής, Εργαστήριο Ποιοτικού Ελέγχου & Υγιεινής Τροφίμων και Ποτών, Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δείτε την ομιλία του κ. Σκανδάμη στο site του blod.gr
Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, «…η τροφή είναι το φάρμακό σου..», και στην πλέον σύγχρονη εκδοχή: «...είμαστε ό,τι τρώμε...». Tί κάνει όμως την τροφή μας τόσο σημαντική και πώς διασφαλίζεται η ποιότητα και η υγιεινή της μέχρι τη στιγμή της κατανάλωσης; Είναι η «οποιαδήποτε λήψη τροφής» ή η «λήψη οποιασδήποτε τροφής» το Άγιο Δισκοπότηρο, ένα αδιαμφισβήτητο, εξ ορισμού φάρμακο; Ή μήπως υπάρχουν ορισμένες θεμελιώδεις προϋποθέσεις για να παραχθεί και να επεξεργαστεί η τροφή προκειμένου να αποφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό τα προσδοκώμενα ωφέλη, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής διατροφικής (ή διαθρεπτικής) αξίας και απόλαυσης, χωρίς να τον θέσει σε βραχυπρόθεσμο (οξύ) ή μακρυπρόθεσμο (χρόνιο) κίνδυνο; Ποιά η διαφορά μεταξύ ποιοτικά αποδεκτού, ασφαλούς και διατροφικά κατάλληλου τροφίμου και πώς αυτές οι έννοιες εξατομικεύονται ανά άνθρωπο; Οι «ανάγκες του σύγχρονου καταναλωτή» στις μέρες μας θέτουν μία σειρά προκλήσεων, λόγω του υπερ-καταναλωτισμού και του σύχγρονου (αγχώδους) τρόπου ζωής. Τέτοιες προκλήσεις είναι η μεγιστοποίηση του εμπορικού χρόνου ζωής των συσκευασμένων τροφίμων (δηλ. η αυξημένη διατηρησιμότητά τους), η ήπια επεξεργασία, η ελάχιστη χρήση χημικών συντηρητικών ή άλλων βελτιωτικών προσθέτων, η λειτουργικότητα (δηλ. η τεκμηριωμένα ευεργετική δράση στην υγεία του καταναλωτή ή στην πρόληψη χρόνιων νοσημάτων, βλ. φυτοστερόλες, β-γλυκάνες, τρόφιμα ενισχυμένα σε ασβέστιο ή διαιτητικές ίνες, κλπ.), και όλα αυτά με δεδομένη την ασφάλεια και σε προσιτή τιμή. Προκειμένου να ανταπεξέλθει η σύγχρονη παραγωγή και μεταποίηση τροφίμων στις προκλήσεις αυτές, έχει υιοθετήσει σύγχρονα εργαλεία σχεδιασμού, ποιοτικού ελέγχου και διασφάλισης ποιότητας και υγιεινής τροφίμων. Ειδικότερα στον τομέα της ασφάλειας, οι εταιρίες πλέον πιστοποιούνται με τα σύγχρονα συστήματα διαχείρισης ασφάλειας τροφίμων (HACCP (ISO 22000), Globalgap, IFS, BRC, ISO 9001, κά), χρησιμοποιώντας τα ως διαπιστευτήρια για τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ προμηθευτών και πελατών. Όμως, δεν πρέπει να παραλείπουμε το μείζονα ρόλο που έχει σε αυτή την αλυσίδα ο τελευταίος κρίκος της, ο καταναλωτής, ο οποίος με την παιδεία και την εκπαίδευσή του, αλλά και την υπευθυνότητα στο χειρισμό των τροφίμων, καθορίζει την ισορροπία και την ασφάλεια στη διατροφή του.
Ο κ. Σκανδάμης είναι Επίκουρος Καθηγητής Υγιεινής και Ποιοτικού Ελέγχου Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του panel Βιολογικών κινδύνων της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων. Απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης & Τεχνολογίας Τροφίμων του ΓΠΑ, απέχτησε διδακτορικό δίπλωμα στη Μικροβιολογία Τροφίμων το 2001 και στη συνέχεια εργάστηκε ως Ερευνητής στο Department of Animal Science του Colorado State University των Η.Π.Α μέχρι το 2003. Η ερευνητική του δραστηριότητα εστιάζεται στη μελέτη και πρόβλεψη της συμπεριφοράς παθογόνων μικροοργανισμών στα τρόφιμα και χρηματοδοτείται από Ευρωπαϊκά και Εθνικά προγράμματα της ΓΓΕΤ καθώς και συμφωνητικά με Ελληνικές Επιχειρήσεις Τροφίμων. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει 104 επιστημονικές δημοσιεύσεις (SCI), 26 κεφάλαια βιβλίων, και έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 3000 ετεροαναφορές.
«Ποιότητα και ασφάλεια τροφίμων: από την εμπειρία στην αυτοματοποίηση»
Παναγιώτης Σκανδάμης, Επίκουρος Καθηγητής, Εργαστήριο Ποιοτικού Ελέγχου & Υγιεινής Τροφίμων και Ποτών, Τμήμα Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δείτε την ομιλία του κ. Σκανδάμη στο site του blod.gr
Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, «…η τροφή είναι το φάρμακό σου..», και στην πλέον σύγχρονη εκδοχή: «...είμαστε ό,τι τρώμε...». Tί κάνει όμως την τροφή μας τόσο σημαντική και πώς διασφαλίζεται η ποιότητα και η υγιεινή της μέχρι τη στιγμή της κατανάλωσης; Είναι η «οποιαδήποτε λήψη τροφής» ή η «λήψη οποιασδήποτε τροφής» το Άγιο Δισκοπότηρο, ένα αδιαμφισβήτητο, εξ ορισμού φάρμακο; Ή μήπως υπάρχουν ορισμένες θεμελιώδεις προϋποθέσεις για να παραχθεί και να επεξεργαστεί η τροφή προκειμένου να αποφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό τα προσδοκώμενα ωφέλη, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής διατροφικής (ή διαθρεπτικής) αξίας και απόλαυσης, χωρίς να τον θέσει σε βραχυπρόθεσμο (οξύ) ή μακρυπρόθεσμο (χρόνιο) κίνδυνο; Ποιά η διαφορά μεταξύ ποιοτικά αποδεκτού, ασφαλούς και διατροφικά κατάλληλου τροφίμου και πώς αυτές οι έννοιες εξατομικεύονται ανά άνθρωπο; Οι «ανάγκες του σύγχρονου καταναλωτή» στις μέρες μας θέτουν μία σειρά προκλήσεων, λόγω του υπερ-καταναλωτισμού και του σύχγρονου (αγχώδους) τρόπου ζωής. Τέτοιες προκλήσεις είναι η μεγιστοποίηση του εμπορικού χρόνου ζωής των συσκευασμένων τροφίμων (δηλ. η αυξημένη διατηρησιμότητά τους), η ήπια επεξεργασία, η ελάχιστη χρήση χημικών συντηρητικών ή άλλων βελτιωτικών προσθέτων, η λειτουργικότητα (δηλ. η τεκμηριωμένα ευεργετική δράση στην υγεία του καταναλωτή ή στην πρόληψη χρόνιων νοσημάτων, βλ. φυτοστερόλες, β-γλυκάνες, τρόφιμα ενισχυμένα σε ασβέστιο ή διαιτητικές ίνες, κλπ.), και όλα αυτά με δεδομένη την ασφάλεια και σε προσιτή τιμή. Προκειμένου να ανταπεξέλθει η σύγχρονη παραγωγή και μεταποίηση τροφίμων στις προκλήσεις αυτές, έχει υιοθετήσει σύγχρονα εργαλεία σχεδιασμού, ποιοτικού ελέγχου και διασφάλισης ποιότητας και υγιεινής τροφίμων. Ειδικότερα στον τομέα της ασφάλειας, οι εταιρίες πλέον πιστοποιούνται με τα σύγχρονα συστήματα διαχείρισης ασφάλειας τροφίμων (HACCP (ISO 22000), Globalgap, IFS, BRC, ISO 9001, κά), χρησιμοποιώντας τα ως διαπιστευτήρια για τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ προμηθευτών και πελατών. Όμως, δεν πρέπει να παραλείπουμε το μείζονα ρόλο που έχει σε αυτή την αλυσίδα ο τελευταίος κρίκος της, ο καταναλωτής, ο οποίος με την παιδεία και την εκπαίδευσή του, αλλά και την υπευθυνότητα στο χειρισμό των τροφίμων, καθορίζει την ισορροπία και την ασφάλεια στη διατροφή του.
Ο κ. Σκανδάμης είναι Επίκουρος Καθηγητής Υγιεινής και Ποιοτικού Ελέγχου Τροφίμων του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του panel Βιολογικών κινδύνων της Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφάλειας Τροφίμων. Απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης & Τεχνολογίας Τροφίμων του ΓΠΑ, απέχτησε διδακτορικό δίπλωμα στη Μικροβιολογία Τροφίμων το 2001 και στη συνέχεια εργάστηκε ως Ερευνητής στο Department of Animal Science του Colorado State University των Η.Π.Α μέχρι το 2003. Η ερευνητική του δραστηριότητα εστιάζεται στη μελέτη και πρόβλεψη της συμπεριφοράς παθογόνων μικροοργανισμών στα τρόφιμα και χρηματοδοτείται από Ευρωπαϊκά και Εθνικά προγράμματα της ΓΓΕΤ καθώς και συμφωνητικά με Ελληνικές Επιχειρήσεις Τροφίμων. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει 104 επιστημονικές δημοσιεύσεις (SCI), 26 κεφάλαια βιβλίων, και έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 3000 ετεροαναφορές.
